We werden gedomineerd in 2012 met nieuws over rechtszaken en patenten. Overal kijk je naar een groot technologisch bedrijf. Hoewel Apple tegen Samsung was het grootste patentverhaal, het is misschien niet de belangrijkste. 2012 heeft ons misschien een groot aantal rechtszaken gebracht, maar die hebben misschien wel gewoon zin in een groter gevecht. Zal het gevecht in 2013 bloeden, of zullen we nieuw denken zien in technische octrooien en licenties?

Afgeronde hoeken

Toen David Howee van Google zei dat het bedrijf niet geloofde dat het mogelijk was, was het een teken dat technologiebedrijven een eerbetoon vormden. Google was zeer verheugd in het feit dat het agressief octrooien voor zijn ontwerpen nastreefde. Als ze vonden dat andere bedrijven het juiste zouden zijn in termen van licenties en ontwerp, is het begrijpelijk dat ze het niet nodig vonden om zichzelf wettelijk te beschermen.

Een commentaar als dat snijdt de kern van de octrooigeschiedenis: intellectuele eigendom. Intellectuele eigendom kan heel moeilijk zijn om te betogen, aangezien de ene kant in wezen de andere een idee heeft gestolen. Het is heel goed mogelijk dat twee kanten tot dezelfde conclusie komen. Intellectuele eigendom is zeer vaag en verwarrend, en het standpunt van het octrooistelsel is kennelijk hervormd. Doen leidt vaak tot een ander bedrijf. Als je de eerste bent om het te patenteren, ben je de eerste die het bezit. Hoewel first to market een apparaat of geloofwaardigheid heeft, heeft het een patent in de ogen van de wet. Soms wint langzaam en stabiel de race echt.

Apple versus Samsung

De zwaargewicht wedstrijd van het jaar heeft niets te maken met pre-fight weeg-ins en Las Vegas. De echte 12-ronde bloedbad werd gedaan in een rechtszaal door een paar dozijn zeer heldere mensen in pakken. Apple vs. Samsung was de krachtpatserzaak die de technische wereld in zijn oor zette. De twee grootste bedrijven, in vrijwel alle opzichten op gespannen voet, zijn het grootste deel van de zomer voor de rechtbank in de rechtszaal gaan zitten. Apple beweerde dat Samsung doelbewust haar ontwerp of intellectueel eigendom had gestolen. Samsung beweerde dat het gewoon een kwestie was van twee bedrijven die op dezelfde manier dachten.

Wat gebeurde wat voor: twee van de belangrijkste bedrijven in technologie (niet alleen mobiele technologie) zouden hun argumenten bij verschillende rechtbanken aan de orde stellen. Een overwinning in het VK zou niet iemand in Australië of de Verenigde Staten betekenen. Een rechter in het Verenigd Koninkrijk zou zelfs verklaren wat wel en niet "cool" is en de wateren rond de intellectuele eigendom modderen. Apple zou een zaak winnen, maar de juridische kosten van Samsung in andere betalen. We kregen niet de schone, beknopte beslissingen waar we op hadden gehoopt. We kregen een bargevecht waarbij niemand zelfs elkaar op de achtergrond tussen de opnames van Jameson sloeg.

We kunnen gemakkelijk wijzen op Apple's overwinning van $ 1 miljard op Samsung in de Verenigde Staten als de grootste klap financieel, maar het is niet prettig aan beide kanten. Apple ging voor de halsslagader en voelde dat het een scheerbeurt van Samsung was. Samsung betoogt dat de voorman van de jury vooroordelen had, gebaseerd op een rechtszaak die hij jaren geleden met Seagate was aangegaan. Seagate, met name een externe harde schijf, is een bedrijf waar Samsung een grote rol in speelt. Het argument van Samsung in de nasleep van het Apple-oordeel is dat de voorman, Velvin Hogan, opzettelijk informatie achterhield tijdens de selectie van de jury het proces en mogelijk als gevolg daarvan afgemat.

Laten we niet te verstrikt raken in de details van alles. Veel van wat er is en gebeurd is, is een houding aannemen. Google heeft, die op de meest lange termijn voordeel heeft. Apple heeft zojuist het pak met HTC buiten de rechtbank uitgebracht en feitelijk een rechtszaak aangespannen tegen Samsung ... maar niet zoveel als Google. Waarom is dat?

Het Google-probleem

Begin 2012 heeft Google met succes enkele rechtszaken aangespannen door Motorola aan te schaffen. Google's CEO Larry Page citeert als volgt: de aankoop van Motorola wil "ons in staat stellen om Android beter te beschermen tegen concurrentiebeperkende dreigingen van Microsoft, Apple en andere bedrijven." Een aankoop niet alleen voor een interne partner in mobiele technologie, maar een om die mogelijke rechtszaken af ​​te weren. Het was niet te verbergen dat Google voor een groot deel Motorola wilde vanwege de indrukwekkende octrooiportefeuille. Zelfs dan is Google geen Motorola. Dus waarom viel Google niet in iemands haarlok, wat is Apple?

Soms is achteruit kijken de enige manier om de toekomst te zien. Vele manen geleden was Apple verstrikt geraakt in Microsoft. Daarbij beweerde Apple dat Windows een gestolen product was (klinkt dit bekend?) En wilde Microsoft dat het niet meer zou worden gebruikt. Op dat moment wordt de pc-markt nieuw en groeit snel. Niet zo snel als mobiele technologie heeft, maar snel voor de tijd. Dit was begin jaren 80. Disco was dood en de nerd stond op het punt de aarde te erven. Steve Jobs wilde gewoon een groter stuk van de taart, duidelijk en eenvoudig. Apple's bewering wat de gebruikersinterface van Windows rechtstreeks van Apple gepocheerd was.

Apple heeft misschien gelijk gehad. Bill Gates en Microsoft deden wat software voor Apple terug toen Microsoft bekendstond om zijn DOS-interface. Het was nadat Windows was uitgekomen. Apple kon geloven dat Windows een kopie van iOS was. Beide waren een vorm van grafische interface-berekening, een heel nieuw concept op dat moment. Apple, die alles in eigen beheer deed.

Na verloop van tijd stoof Apple en Microsoft kruiste. Het duurde tot 1992 voordat het proces met Microsoft voor altijd veranderde. Het was toen dat de linkse interface van de rechtbank de berekening van wat "natuurlijk" is, in feite zeggen dat het de enige manier was om te werken. Als zodanig had Apple geen idee wat het was of het eigendom van de diefstal. Apple zou kunnen strijden voor licentierechten, maar omdat het aantonen van intellectueel eigendom moeilijk is om mee te beginnen, zou het waarschijnlijk tot zinken worden gebracht. In die tijd was Apple de underdog. Microsoft, het zou waarschijnlijk zichzelf failliet maken in juridische kosten.

Apple heeft Google nooit aangeklaagd, noch in gerechtelijke procedures genoemd. Als je Google aanstoot, wordt het Android-beest wakker. Door legaal op Android in te gaan, wil je opnieuw in dezelfde strijd zitten. Dan is er geen case.Als dit proces van apps en pictogrammen als "natuurlijk" wordt beschouwd, dan is er geen reden. Wettelijk heeft Apple die weg jaren geleden uitgeput. Google zou gewoon op die uitspraak leunen als een precedent en waarschijnlijk winnen. Een afnemend aantal dat Apple zich niet kan veroorloven om te beschadigen. Hoewel Apple nu meer middelen heeft dan in de jaren 80, kan het heel goed zijn dat vechten met Android is alsof je geld weggooit.

Android-partners zijn echter anders. Het zijn eenvoudig apparaatmakers. Zeker, van Samsung wordt gezegd dat het zijn eigen OS verkent, maar dat is misschien nooit het licht van de dag of vergelijkbare adoptie. De kern van het Apple Samsung-proces is het ontwerp van de apparaten, nooit het hulpprogramma. Hetzelfde kan gezegd worden voor het gevecht van Apple met HTC, dat minnelijk uit de rechtbank werd afgehandeld.

Een nominale vergoeding

We willen doorgaan met het behandelen van octrooigeschillen in 2013, geen twijfel mogelijk. Een nog belangrijker kwestie zal tot wasdom komen door een bijproduct van deze rechtszaken. Waar we willen dat het nieuwe gevecht in licentieovereenkomsten is. Wanneer een rechtszaak wordt gewonnen, betekent dit niet dat de verliezer niet meer normaal kan doen. Een succesvolle rechtszaak betekent dat je zonder toestemming technologie of ontwerp moet gebruiken en daarvoor moet betalen. Soms is die inbreuk toevallig en onbekend, soms niet.

Hoewel het oneerlijk lijkt om ons te concentreren op wat we in 2012 doen. We kunnen beginnen met het Apple-Samsung-scenario, waarin de verschillende rechtszaken een precedent vormen voor licenties. Het is de kern van het waarom Samsung onmiddellijk om de resultaten van de Apple HTC-overeenkomst heeft gevraagd. Terwijl $ 1 miljard een enorme hoeveelheid geld kan lijken, en het is, kan Samsung het met relatief gemak bedekken. Een grote hit voor Samsung, maar dat is niet het einde van de zaak noch de kern van het probleem.

Licentiekosten zijn de kernkwestie, en het is de grootste factor in het feit dat Samsung zo graag aan die Apple HTC-nederzetting wil komen. Als u alleen de openbare gegevens doorleest, zult u merken dat Apple $ 30-40 per telefoon moet betalen. Samsung "geld besparen", het is een klap in het gezicht. Net zoals de verontschuldiging die een Britse rechtbank Apple heeft opgelegd, is een vooringenomen cross-licensing-overeenkomst een gevaarlijke manier om voor Apple te lopen. Het is lovenswaardig om de grootste fabrikant van mobiele apparaten aan te nemen, maar als je je ertegen verwondt, is dat later alleen nog maar voor een vleugje spul, zowel bij Samsung als bij consumenten.

Iedereen wint

Onlangs hebben LG en Samsung OLED-octrooien behandeld in verband met mobiele schermen en tv's. Hoewel dit op zich niets met Android te maken heeft, leidt het niet tot een mogelijke oplossing. Als we een Open Handset Alliance hebben, waarom zouden we dan geen geschillen hebben om eventuele octrooigeschillen buiten rechte te bemiddelen? Als er een alliantie is, zou dit de schade aan de reputatie zijn, evenals een aantal andere factoren.

Als LG en Samsung lid waren van een dergelijke alliantie, hadden ze de kwestie van een rechtszaal kunnen behandelen. In feite zouden richtlijnen kunnen worden opgesteld om licentiepraktijken onder leden van deze alliantie mogelijk te maken. Hoewel dingen als schermen of chipsets weinig met Android te maken hebben, vooral de technologie wordt gebruikt in tv of op zichzelf staande computerschermen, brengt dit de betrokken partijen niet buiten een rechtszaal.

Deze alliantie hoeft ook niet te worden beperkt tot Android. Dit kan net zo eenvoudig zijn als een alliantie voor mobiele telefoons of een alliantie voor mobiele technologie. We kunnen het er dus over eens zijn dat het octrooisysteem, als een overheidsinstantie, wil hervormen of dat het überhaupt kan worden betwist, en dat de technologiesector zijn eigen reeks octrooyregels en -logica nodig heeft Aangezien het te snel beweegt voor het octrooisysteem, is het proces van octrooigeschillen achterhaald.

In een dergelijke situatie waarin een bedrijf zich veronachtzaamd of benadeeld voelt door iemand die technologie gebruikt die volgens hen de hunne is, kunnen zij de andere partij uitnodigen voor een bemiddeling. In deze bemiddeling presenteren beide partijen een reden waarom de betreffende technologie van hen is, of waarom ze moeten worden gebruikt zonder licentiekosten te betalen. Uiteraard zou een door beide partijen overeengekomen bemiddelaar aanwezig zijn en als er overeenstemming kan worden bereikt, zouden ze een bindend contract sluiten. Als er geen overeenstemming wordt bereikt, zijn ze het er mee eens of oneens.

Dit zou een verscheidenheid aan dingen kunnen bereiken. Ten eerste kon niet worden gezegd dat het rechtssysteem hen in de steek liet. Bij een bemiddeling konden ze openlijk de technologie in geschil bespreken en niet helemaal de formele setting van een rechtszaal. Dit kan het geval zijn met Samsung en Apple.

Een ander voordeel is dat de overeenkomsten juridisch bindend zijn. Stel dat LG en Samsung hebben gekozen om te bemiddelen over hun OLED-schermen. In deze bemiddeling presenteert LG overtuigend bewijs en beweert dat Samsung inderdaad inbreuk maakt op octrooien en royalty's moet betalen. De advocaten van Samsung zouden dan zeggen dat het doen in een rechtszaal weinig meer zou doen dan tijd en geld verspillen. Het door LG gepresenteerde bewijsmateriaal is sterk en er is weinig reden om aan te nemen dat een jury of rechter het in het voordeel van Samsung wil vinden. Als gevolg hiervan stemt Samsung ermee in aan beide zijden licentiekosten te betalen. Beide partijen vermijden een zeer openbare en slordige rechtszaak.

De grootste begunstigde van een dergelijk proces is de consument. Zonder de vitrine tussen bedrijven ligt de focus op samenwerking. Zonder het langdurige proefproces ligt de focus op innovatie. Door dit te regelen in wat we 'de ouderwetse manier' kunnen noemen, kunnen we misschien vooruit gaan. Zoals eerder vermeld, moet je soms terugkijken naar de toekomst. Misschien moet er een nieuwe richting zijn met betrekking tot octrooien en licenties.

2013 en daarna

We willen nooit het einde zien van octrooigeschillen. Het is in de een of andere manier bij de dageraad van de mens geweest. Discussies over wie het wiel heeft uitgevonden (Apple-grap hier invoegen) heeft ons tot een octrooi op OLED-schermen gebracht. De technologieruimte wordt bewoond door zeer slimme mensen die steeds met zeer innovatieve ideeën komen. Deze producten zijn ontworpen om inkomsten te genereren, en dat is bedoeld om inkomsten te genereren.

Met zoveel bedrijven die elkaars tenen aanvallen op technologische doorbraken, is de volgende grens licentiekosten. Een overwinning betekent dat de verliezer moet stoppen met het gebruik van de technologie in kwestie. Als ze de eigenlijke telefoon hadden gebruikt, zou dat een ander verhaal zijn. In onze wereld gaat het om intellectueel eigendom ... en dat is nogal een noot om te kraken. Succesvol argumenteren dat je eerst een idee hebt, is op zijn best moeilijk en werkt goed voor beide partijen. Zelfs als je wint, krijgt je reputatie een hit.

Neem Samsung en Apple. Als we objectief zijn, zou Apple traag zijn omdat Samsung slordig zijn ontwerpen verbergt. Ze staan ​​op het punt om 'meer op Apple te lijken', hoewel Google hen heeft aangespoord om afstand te nemen van dat denken. In plaats van uit het slachtoffer te komen, lijkt Samsung een beetje meer petulant in het voortzetten van het gevecht. Samsung heeft ervoor gekozen om minder dan eervol te zijn in zijn bedoelingen. Hadden de twee partijen kunnen procederen. Ga naar rechtszaken, snippy met elkaar, en vestig het in der minne. In dat scenario, gezien de reputatie en de publieke perceptie van beide partijen die een rechtszaak met zich meebrengt, wint iedereen. Hoewel het octrooisysteem moet worden hervormd, moeten er in de toekomst eerlijke richtlijnen voor het verlenen van vergunningen worden opgesteld.